کافی بودن را در آغوش بکشید

داشتن یک لیستِ محدود اما درست از نیازمند‌ی‌ها
به معنیِ بی علاقگی به دنیای مُد یا خوش پوش بودن، نیست!
به معنیِ فراری بودن از خرید یا صرف هزینه برای ظاهر هم نیست!
بلکه اگر روزی در مسیر کشف و ساختنِ استایل شخصی به جایی برسیم که نیازمندی‌های کمدمان را بشناسیم و فقط به دنبال تهیه‌ی “آنچه واقعا نیاز داریم یا برایمان مناسب است” باشیم، میتوانیم ادعا کنیم استایلمان شکل گرفته و به ثبات رسیده است.

تقریبا اکثر افراد خرید کردن را دوست دارند،
دنیای مد و فشن را دوست دارند،
داشتنِ تجربه‌های جدید با ظاهرشان را دوست دارند،
گشت و گذار در مراکز خرید یا وبسایت‌ها و فروشگاه‌های آنلاین را دوست دارند،

 

 

اما افراد محدودی از انتخاب‌ها و خرید‌هایشان راضی هستند،
تعداد بسیار کمی از آیتم‌هایی که خریده میشود واقعا کاربردی است و میتواند سال‌ها در کمد لباس دوام بیاورد،
و در نهایت همیشه معضلِ “چی بپوشم” بر جای خود باقی است!

یادداشت یک استایلیست از تجربه‌ی خرید کردن را با هم بخوانیم:

در هنگام خرید، دو مسئله‌ی تعیین کننده برای من وجود دارد،
در مرحله‌ی اول ۹۰ درصدِ آیتم‌های انتخابیِ من وقتی سراغِ جزییات نوشته شده از مواد تشکیل‌دهنده‌ی لباس میروم از سبد خرید حذف میشوند!
چرا که ۱۰۰ درصد از پلاستیک و مواد نامرغوب هستند.

از ۱۰ درصد باقیمانده هم فقط یک یا دو آیتم که سایر ملاک‌ها را داشته باشند؛ انتخاب نهایی من هستند.
کنترلِ خودم در برابرِ خرید‌ها و تصمیمات هیجانی
مدیونِ آرامش و آگاهی است که امروز از کمد لباس و استایلم دارم.

 

و اما آخرین سوالی که قبل از خرید یک لباس از خودم میپرسم؛

آیا لباسی مشابه این آیتم در کمد لباس فعلی‌ام هست؟
اگر بله،
آیا لباسی که دارم از چیزی که الان قصد خریدش را دارم بهتر نیست؟

آیا نیاز دارم لباسی مشابه آنچه دارم را دوباره تهیه کنم؟
در واقعیت بیشتر اوقات پاسخ این سوال خیر است!
من یا گزینه‌ی بهتری در کمدم دارم و یا نیازی به خرید تکراری یک آیتم ندارم!

واقعا چرا باید ششمین شومیز مشکی‌ام را بخرم؟
آیا حتی تفاوت چشمگیری با ۵ شومیزی که در کمدم آویزان هست دارد؟
چه تفاوتی؟

صادقانه ترجیح میدهم به جای انباشته کردن کمدم از انتخاب‌های تکراری، به دنبال پیدا کردن و خرید گزینه‌های منحصر به فردتر باشم تا روز به روز به بهتر شدن استایلم کمکی کرده باشند.

یکی از تاثیرات قدرتمند بالا بردن شناخت و آگاهی از استایلم این شده که کمدم را از نظر کمیت و تعداد لباس‌ها مورد ارزیابی قرار نمیدهم، به بیان دیگر کم بودن یا زیاد بودن آیتم‌های کمد در هر بخش، ملاک خرید کردن یا نکردن من نیست.

 

من برای راضی بودن و راحت بودن با استایلم لزوما نیاز به حضور کفش یا لباس جدید ندارم.

استایل داشتن مساویِ خرید مداوم کفش‌ و لباس‌های جدید نیست!

شما باید به نقطه‌ی از اطمینان در استایلتان برسید که لباس‌های تکراری را بارها را بپوشید و همچنان مثل بار اول احساس خوب بودن کنید.
من تمام طول زمستان از یکسری آیتم‌های خاص اما محدود استفاده میکنم، و هر بار از دیدن خودم جلوی آیینه لذت میبرم، چرا که این آیتم‌ها درست و برای استایل من انتخاب شده‌اند،
سعی میکنم نهایت خلاقیت را در ترکیب کردن همین گزینه‌های محدود به کار ببرم و این حقیقت که حاضرم تا آخر عمر از این لباس‌ها استفاده کنم به من نشان میدهد که خرید‌ آگاهانه و درست را بلدم!

امیدوارم رسانه‌ها، مجلات، بلاگرهای مد و حتی استایلیست‌‌های بیشتری این طرز تفکر را گسترش دهند که کیفیت یک کمد لباس از کمیت آن مهم تر است.
برای من دیدنِ اینکه افراد چطور از خلاقیت خود برای استفاده از آیتم‌های محدود در ترکیبات نامحدود استفاده میکنند بسیار جذابتر از اشخاصی که صرفا کمد‌های پر از لباس دارند.
به باور من، جوهر‌ه‌ی استایل و خلاقیت در همین موضوع نهفته است.

پس از قانع بودن نترسید!

کافی بودن را در آغوش بکشید
ما همیشه به “بیشتر” نیاز نداریم
چیزی که ما به آن نیاز داریم ” کمتر اما بهتر” است!