جواهرات چیزی بیش از

یک تزیینات (اکسسوری) مد هستند.

اوگدن (۱۹۹۲) بر قدرت کم نظیر جواهرات در برقراری ارتباط با احساسات و باورهای افرادی که آن را استفاده میکنند تاکید می کند. او اظهار میکند جواهرات به عنوان یک شیء بازمانده از دنیای باستان، قطعه‌ای از پازل تاریخ است.

اما چرا جواهرات برای مدت طولانی وجود داشته است و در مورد شخصی که آن را استفاده میکند چه می گوید؟

 

 

جواهرات به عنوان یکی از قدیمی ترین هنرهای زینتی، میتواند نمادی از قدرت‌بخشی مالی و معنوی به انسان باشد. (ایوانز، ۱۹۸۹) جواهرات فقط یک سرمایه گذاری مالی نیستند بلکه بالاتر از آن، یک سرمایه گذاری احساسی هم محسوب میشوند. جواهرات به عنوان راهی برای نشان دادن ثروت و موقعیت اجتماعی فرد به دیگران استفاده می شود.(جاگی و باهل، ۲۰۱۹)

 

 

ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که در میان برندهای اطرافمان غرق شده ایم و نیاز به تعلق به یک طبقه اجتماعی خاص می‌تواند منجر به روابط اعتیادآور ما با برندهای لوکس شود. جواهرات همچنین می توانند علاوه بر نماد ثروت و قدرت، بیانگر شخصیت و برای بسیاری از افراد، تقویت کننده عزت نفس باشند. جواهرات به گونه ای ساخته شده اند که به پوشنده احساس زیبایی و جذابیت بیشتری بدهد، زیرا عنصری را به بدن اضافه می کند که تحسین بیننده را برمی‌انگیزد و به او بهانه‌ای برای تمجید از شخص میدهد (Swigelaar, 2016)، این موضوع به خصوص زمانی که، جواهری که می پوشید شخصا برای شما طراحی شده باشد صدق میکند.

جواهراتی که دارای ارزش شخصی هستند، در مقایسه با جواهراتی که ارزش احساسی ندارند، اعتماد به نفس را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند. هدف افراد از پوشیدن این تزیینات به خصوص، نه فقط به نمایش گذاشتن ثروت و جایگاه اجتماعی، بلکه ابزاری برای ابراز وجود خود نیز هست.

 

به ویژه به خانم ها توصیه می شود جواهراتی را انتخاب کنند که با ویژگی‌های استایل فردی و جنبه های عاطفی شخصیتشان همخوانی داشته باشد.اگر یک جواهر، نمادین و دارای قابلیت شخصی سازی باشد، احتمال خرید آن توسط مصرف‌کننده بیشتر است. با پیروی از این منطق، برندها باید تجربه شخصی تری را هنگام خرید جواهرات ایجاد کنند، زیرا مشتریان به دنبال اقلامی هستند که به طور خاص برای آنهامناسب است.

همچنین، باید نقش فرهنگ در تصمیم گیری وانتخاب جواهرات را در نظر بگیریم.
یک مثال واضح از این امر این است که در فرهنگ غربی، یک انگشتر در انگشت حلقه چپ نشانه واضحی از وضعیت تاهل است. حال آنکه مردم زولو (بزرگترین گروه قومی در آفریقای جنوبی) از شیوه‌ی متفاوتی برای افشای وضعیت تاهل یک زن استفاده می کنند. مهره دوزی به عنوان وسیله ای برای ارتباط بین دو جنس استفاده می شود، اما می تواند به خانه و خانواده زن نیز اشاره داشته باشد. اگرچه هر دو فرهنگ، هدف مشابهی دارند، اما از جواهرات به روش های مختلف استفاده می کنند.

در برخی فرهنگ ها، جواهرات به عنوان نمادی از هویت فرهنگی استفاده میشود. بعنوان مثال زنان قبیله پادانگ به گردن های بلندشان معروفند که در اثر استفاده از حلقه های طلا به این شکل در آمده است. از سن پنج سالگی، با بالا رفتن سن کودک، تعداد حلقه های گردن او نیز افزایش می یابد. این یک نماد مهم از تأثیر فرهنگ است چرا که این امر در بسیاری از جوامع امروزی معمول نیست.

دلایل مختلفی برای انتخاب جواهراتی که می خریم و می پوشیم وجود دارد و لزوماً هدف اینکار برای همه یکسان نیست. با این حال، هرچه بیشتر بتوانیم روانشناسی پشت آن را درک کنیم، میتوانیم تصمیمات بهتری در آینده بگیریم.